Woord van de voorzitter
Dag Steenokkerzeel,
Na een uitzonderlijk warme zomer, die voor de één een zegen was en voor de andere een kwelling, nemen we terug de snelheid van het dagelijks leven op. Gedaan met het zomerverlof, terug gaan werken en voor velen terug naar school. Het wordt even aanpassen maar zoals altijd lukt dit iedereen wel.
Dit najaar wordt voor sp.a Steenokkerzeel speciaal want wij zijn volop bezig met de verkiezingen van 14 oktober. Eentje die wel eens van grote betekenis zou kunnen zijn willen we ons dorp uniek houden nu en in de toekomst.
Eetdag in de Corren
Welvaart versus leefbaarheid
Ongetwijfeld stoort u zich ook mateloos aan het zwerfvuil, de hondendrollen, de uitpuilende vuilbakjes, niet gesnoeide hagen, onverzorgde kerkhoven, vernielingen her en der, het 5 à 10 minuten parkeren op het voetpad aan de St-Rumoldus kerk en …
Een hogere welvaart leidt duidelijk niet automatisch naar een toegenomen leefbaarheid.
Misnoegdheid bevangt stilaan de fierheid van haar inwoners. Het ongenoegen is hoorbaar, het moment om het uit te spreken ook. Aan luisterende oren deze tijden waarschijnlijk geen gebrek.
Ons verkeer? Safety first
Menig Steenokkerzelenaar ergert zich wel eens aan de verkeerssituaties in onze gemeente. Op sociale media zien we bewoners klagen over de verkeerssituatie aan de kerk van Steenokkerzeel, meer bepaald aan de Carrefour Market:
“Klanten parkeren hun wagen „even“ aan de overzijde op het brede voetpad, dat het zo breed is nodigt dan ook uit om deze overtreding te maken.”
Proef onze Rooie Zita
Te verkrijgen op onze eetdag van 30 september
Wat met onze gemeentescholen?
In de vorige folder legde ik jullie even uit over het spijtige voorval dat het huidige gemeentebestuur een serieuze som heeft betaald aan de katholieke school te Perk, en het niet noodzakelijk vond om nieuwe gebouwen te zetten voor zijn eigen gemeenteschool. Dat ter zijde, het heeft uiteraard geen enkele zin om hierover stil te blijven staan, gedane zaken nemen geen keer zegt men wel eens… en laat me duidelijk zijn, deze school was echt aan vernieuwing toe en het is goed dat zowel de kinderen als de leerkrachten een nieuwe school krijgen!
Maar wat gebeurt er met onze eigen gemeenteschool?
Ons dorp moet een dorp blijven
Ons dorp moet een dorp blijven zodat kinderen van jonge gezinnen naar de kribbe, kleuterschool en later naar de lagere school kunnen gaan zodat ze niet buiten ons dorp hoeven te zoeken.
Er moet een systeem gevonden worden zodat ouders niet aan de school hoeven te kamperen.
Voor ons dorp GEEN verstedelijking en beton meer, wat we nog aan groene velden hebben moet groen blijven.
Melsbroek moet als dorp kunnen blijven voortbestaan en zodanig worden gewaardeerd.
Zone 30 in Melsbroek, een marteling voor de inwoners
De meeste inwoners van Melsbroek zijn tegen de zone 30 die bijna in gans de deelgemeente geldt. Dagelijks worden onze eigen inwoners beboet omdat ze iets meer dan 30 km/u rijden! Inwoners die 32 km/u reden betaalden een boete van 50 euro. De chauffeurs moeten meer naar hun kilometerteller kijken dan naar het verkeer, is dat de bedoeling?
Polaroid !
De eerste generatie gastarbeiders zijn naar hier gekomen met de intentie om snel geld te verdienen en terug te keren. Hiervan was ook mijn vader een voorbeeld. Als enige zoon, liet hij zijn vrouw en kinderen achter bij mijn grootouders om in een vreemd land te gaan werken.
Hij vertrok thuis met een kleine valies met wat kleren. Hij nam een beeld van thuis op in zijn geheugen en borg deze in zijn hart als een “Polaroid-foto”. Hij ging zoals duizenden werken in de “Gurbet”. Ze werden bestempeld als “Gurbetçi”, namelijk gelukzoekers.
De top 5 van onze kieslijst
